کسی بی خبر آمد...مرا دست خودم داد...کسی مثل خودم غم...کسی مثل خودم شاد.... کسی مثل پرستو...در اندیشه پرواز...کسی بسته و آزاد...اسیر قفسی باز... کسی خنده،کسی غم...کسی شادی و ماتم...کسی ساده،کسی صاف...کسی در بر و مرحم... کسی پر ز ترانه...کسی مثل خودم لال...کسی سرخ و رسیده...کسی سبز و کسی کال... کسی مثل تو ای دوست...مرا یک شبه رویاند...کسی مرثیه آورد...برای دل من خواند... من از خواب پریدم...شدم یک غزل زرد...و یک شاعر غمگین...مرا زمزمه میکرد.........( mojtaba molavi)